خونه اینجاست!
سلام به خونه ی جدید من خوش اومدین!!!خونه قبلیه شبح داشت! لینکامو پاک می کرد! عوض اینجا همه چی ضد شبحه! مواظب پیوندام هستم!!!
برکه در چشم هام لغزیده و تو تکرار می شوی در آن
ماه و برکه؟!! خیال ناممکن! با خیال تو زیستم اما.
در کنار تو واژه شاعر بود، در کنار تو شعر می بارید
یک غزل در خودم مچاله شدم، تا کنارت بایستم،اما...
سال ها پیش رفته بودی تو و مرا بی بهانه گم کردی...
کاش می شد به قبل برگردی تا ببینی که کیستم اما...
هیچ کس! هیچ کس در اینجا نیست...گفته بودم،نگفته بودم؟! که:
من تو را تا همیشه ها هستم
بی تو یک باره نیستم اما...
با یه غزل تلافی می کنم همه ی نبودنامو!
راستی خوشحال میشم دوستایی که قبلا لینکاشون پاک شده دوباره به من سری بزنن تا دوباره تو ی دوستام پیداشون کنم!
یا حق!
قاب شد خنده هات در ذهنم، من خودم را گریستم اما!
تار و پودم هنوز جان دارد،بی تو انگار نیستم،اما!برکه در چشم هام لغزیده و تو تکرار می شوی در آن
ماه و برکه؟!! خیال ناممکن! با خیال تو زیستم اما.
در کنار تو واژه شاعر بود، در کنار تو شعر می بارید
یک غزل در خودم مچاله شدم، تا کنارت بایستم،اما...
سال ها پیش رفته بودی تو و مرا بی بهانه گم کردی...
کاش می شد به قبل برگردی تا ببینی که کیستم اما...
هیچ کس! هیچ کس در اینجا نیست...گفته بودم،نگفته بودم؟! که:
من تو را تا همیشه ها هستم
بی تو یک باره نیستم اما...
+ نوشته شده در جمعه هجدهم شهریور ۱۳۹۰ ساعت 18:54 توسط فاطمه سوقندی
|
من سال‌هاست شعر نفس می‌کشم. گاه تند و گاه آهسته. اما همیشه بی‌قرار شعر بوده‌ام. هرشب کسی به زبان شعر من را صدا می‌زند و احساس می‌کنم روحم به شکل واژه‌ای بی‌صدا سرگردان می‌شود.